hallo iedereen,
hierbij een update over onze Utah. voorheen touch down. hij doet het supergoed. luistert ook al echt naar zijn naam. wat ook leuk is, is dat we aan de hand van de verhalen die we van marion en kees hebben gehoord en de foto's op de site ook overeenkomsten met zijn ouders zien. zo is hij dol op iets lekkers. hij ruikt dit dan ook door een zakje of tas heen. en gaat ook net zo lang door tot hij het heeft en op kan eten. als we boodschappen hebben gedaan moet hij ook in zijn bench blijven tot alles in de kast is anders kun je terug naar de winkel. vind ook alles lekker, eet van alles. dit doet ons erg denken aan zijn moeder Uttah!. op de foto van papa leendert op de site zagen we bij leendert een paar witte haren op zijn borst. laat onze Utah deze nou ook hebben op die plek. leuk om op deze manier dingen van de ouders terug te zien. alleen de obsessie voor doekjes, daarvan weten we nog niet van wie die het heeft. of het nou een handdoek, theedoek, keukenpapier, dweil of nat doekje is, hij gaat helemaal uit zijn dak en speelt ermee. fijn dweilen met dweil en hond. dit zijn ook wel weer de grappige dingen.
kortom gaat prima hier, iedereen geniet alleen maar. ook de kinderen, ze weten precies wat ze wel en niet mogen met de hond. hij is echt al een maatje voor ze vooral voor de jongste.

groeten famlie loos en Utah – monique