Column van Regina en de teckels uit Westzaan
Testteckels voor speel-en slaapgoed (1)
Sterk spul…
Met enige regelmaat verwennen we onze Musketeckels met hondenspeelgoed. Van alles heeft de revue al gepasseerd: Ballen en botjes in alle soorten en maten die je maar kunt bedenken, knuffelbeesten, piepspeeltjes, flosstouwen en kauwspeelgoed dat ook nog eens als gebitsreiniger dient en… nou ja… noem maar op.
Sterk spul hoor!!
Helaas bleek het meeste niet lang bestand tegen teckeltanden. Uiteindelijk bleken flosstouw en sommige knaagbotjes langer mee te gaan. Maar ja, wij vinden dit soms wel wat saai en geeft flosstouw, eenmaal uit de knoop ‘gekluift’, nogal wat rommel. Om de teckels enthousiast bezig te houden blijf ik toch steeds op zoek naar… naar… nou ja iets leuks, iets aantrekkelijks of grappigs maar wat wel sterk genoeg is om de Musketeckels langere tijd te vermaken waardoor zeker Frutsels en Brownie’s aandacht wat van de levende speeltjes zoals de plaatselijke paddenpopulatie weghaalt.
Brownie met een levend speeltje
Maar wel speelgoed zonder PIEP, alsjeblieft. De ‘SQUEEKER’ genoemd op de verpakking. (Tja, wil het verkopen dient het een interessante titel te hebben tegenwoordig… en Engels, vooral in het Engels, dat doet het ook altijd goed.) Van zo’n squeeker raakt Floortje altijd volledig buiten zinnen en kan er geen hond meer in haar buurt komen als ze zo’n speeltje heeft. Zelfs heeft ze Frutsel, waar ze altijd een liefdevolle ‘zusterlijke’ band mee heeft en vanaf(nou bijna) haar geboorte kent, eens behoorlijk aangevallen toen die alleen nog maar van de bank afsprong maar bij toeval in de buurt van zo’n piepspeeltje landde! We hebben alleen Knorretje nog, die zuinig bewaard wordt als lokmiddel bij de Teckelrennen maar verder in en om het huis ten strengste verboden is.
Testteckels voor speel-en slaapgoed
Dus bij het uitzoeken van een nieuw speeltje in de winkel ben ik altijd geruime tijd bezig met het uittesten van divers hondenspeelgoed. Het komt erop neer dat ik uitvoerig in alle leuk uitziende speeltjes knijp om er vooral zeker van te zijn dat het niet piept. Helaas kom ik dan meestal thuis met weer hetzelfde (saaie) flosstouw. De rest is of belachelijk duur (en uit ervaring weet ik al dat het een kort leven beschoren is) of voorzien van voornoemde Squeeker.
Bij een bezoek aan Ranzijn, eigenlijk voor planten maar toch weer bij de dierenafdeling belandt, stuit manlief op een spiksplinternieuw speeltje. STRONG STUFF vermeldt het label. En het ziet er ook nog leuk uit: in de vorm van een roze varken, een leeuw (soort van), en een neushoorn. De STRONG STUFF RHINO! En manlief is direct weg van de Rhino. En ook ik vind het er enig uitzien en sterk, dat ook nog: Het label vermeldt dat het helemaal doorgestikt is, met versterkte naden. Uit 3 lagen sterk materiaal bestaat èn ook nog een SUPER sterke nylon binnenvoering heeft. Het weerstaat zelfs een trekkracht van 150 Newton meter (dat lijkt mij heel veel!?), is heel veilig voor sterke honden en met sterk band is afgewerkt (ook nog) zegt het etiket! Ik knijp er nog in maar ik ontdek zo even geen squeeker, jippie! Zal wel de ‘hoofdprijs’ kosten? Vraag ik manlief. De prijs staat er niet op maar hij gaat het even vragen.
Floor zoekt iets (wellicht om te eten) // Frutsel ontdekt het aan den lijve het sloopwerk is het altijd een risico je kan jezelf bezeren.
Blijkbaar is het zo nieuw dat ook de verkoopster nogal moeite moet doen om de prijs te achterhalen: € 11,95. Niet heel goedkoop maar gezien de informatie op het label over hoe sterk het wel is en het ook nog getest blijkt (volgens datzelfde etiket) door een Engelse Buldog trekt ons toch over de streep. Dan moet het toch ook wel ‘Teckelproof’ zijn is onze conclusie. Nou onze teckels gaan het testen hoor, zeggen we tegen de verkoopster die dan aangeeft dat ze graag horen wat onze bevindingen zijn.
Testteckels voor speel-en slaapgoed
Thuisgekomen staan de Musketeckels al te springen bij het zien van dit leuks. Manlief krijgt nauwelijks tijd om de verpakking te verwijderen en Floortje heeft het al te pakken. Maar niet voor lang, Brownie trekt het uit haar bek en rent ermee naar de teckelloungebank (jaha… mijn schatjes hebben een heuse loungebank). In een mum van tijd, om preciezer te zijn nog binnen het kwartier, vliegen de plukken vulling ons om de oren… huh… en bleek tussen al die lagen ‘sterk’ materiaal toch een pieper verstopt te zijn waarvan een deel pijlsnel door Brownie verslonden wordt… Het andere deel kan manlief nog net uit zijn bek halen. Was de Engelse Buldog die het speeltje getest had misschien buldog met kunstgebit of helemaal geen tanden??? En wat was nou precies dat super sterke materiaal? Lijkt het ons toch ineens meer een sterk verhaal.
Toch maar een mailtje naar de klantenservice en wel direct. Hiermee aantonend dat er echt maar een klein tijdsverschil zit tussen aankoop en vernieling, compleet met foto’s van de verscheurde neushoorn. Na een korte mailwisseling waarbij excuses worden gemaakt en er een en al bezorgdheid is over Brownie’s gezondheidstoestand (hij had immers iets doorgeslikt en natuurlijk is het afwachten of dat er ook weer uitkomt hetzij aan de voorkant dan wel aan de achterkant) mag ik terugkomen en iets anders uitzoeken.
Testteckels voor speel-en slaapgoed
Bij de servicebalie leg ik de verscheurde en ‘ontsqueekerde’ Rhinoresten op de balie en de medewerkster kijkt er verbaasd naar. Tja, zeg ik, op het etiket staat dat het heel sterk (3 lagen!) is en getest door een buldog (Engels…) en vraag of ik dan toch mag verwachten dat het iets langer mee gaat dan uiterlijk 20 minuten!? Zij roept er even de bedrijfsleider van de dierenafdeling bij. Die komt en staart verwonderd naar de stoffelijke (letterlijk in dit geval) resten van Rhino. Wat hebt u voor hond, vraagt hij (wellicht in de hoop dat een gevaarlijke, bijzonder sterke Rottweiler, Dobermann, Pitbull of een ander groot en gevaarlijk hondenras met zeer sterke kaken de schuldige is en dan kan zeggen: “eigen risico” en “niet geschikt voor zo’n grote hond” of iets dergelijks); een teckel, zeg ik en zijn mond valt open van verbazing. Als ik ook nog vertel dat Rhino binnen, ruim genomen, 20 minuten verscheurd was worden ook zijn ogen groot als schoteltjes! Stamelend dat ook hem dit erg tegenvalt en beloofd er werk van te maken mogen we iets anders uitzoeken. De keus valt dit keer op… een flosstouw, niet getest door wat voor hond dan ook (tenminste dat wordt nergens vermeld) en gaat langer dan 20 minuten mee; zelfs bij een teckel.
Tot de volgende keer.
Lieve teckelgroet, Regina
Nog even op speciaal verzoek een Kerst- Column van Regina
Regina met haar tecks
Kerstige Column
Het is weer zover: de heerlijke feestelijke decembermaand is weer aangebroken. U mag gerust weten dat vooral het laatste gedeelte van deze maand mijn absolute favoriet is. Korte donkere dagen, ja dat zeker, maar alle feestelijke lichtjes, versieringen, de kerstliedjes op Skyradio maken mij heel blij. (manlief HAAT de kerstliedjes op Skyradio!) En ook zeer favoriet: Lekker eten! Mensen die mij kennen weten waar ze mij zeer gelukkig mee kunnen maken, met lekker eten (al dan niet) in goed gezelschap van mijn geliefden waaronder uiteraard de Musketeckels. Die trouwens ook echt niet vies zijn van een lekker hapje, dat hoef ik u vast niet uit te leggen.
Brownie en de dames Floortje en Frutsel met elkaar de drie musketeckels.
Dus zodra die beste Sinterklaas met zijn trouwe medewerkers de boot terug naar Spanje heeft genomen komen de kerstversierselen tevoorschijn. Nu is manlief vooral liefhebber van een echte kerstboom. Mooi groen en een heerlijke dennengeur in huis. En groot, manlief wenst elk jaar de grootste echte boom die precies tussen vloer en plafond past. Dus elk jaar gaan we samen op zoek bij verschillende tuincentra om maar de grootste, mooiste en groenste boom te vinden met mooi verdeelde takken, dat ook (de ballen moeten toch mooi kunnen hangen, niet waar!?). Manlief duikt dan tussen de bomen en houdt me steeds een boom ter keuring voor. Ik bekijk takverdeling, schat de grootte en de doorsnee van de boom in (we moeten er tenslotte nog wel omheen kunnen lopen!) Dat levert soms nog wel eens een probleem op want grote bomen zijn in de regel ook erg breed in omvang. Maar het lukt toch altijd weer om een passende boom te vinden.
Brownie en de dames Floortje en Frutsel met elkaar de drie musketeckels.
Dit jaar is gaat het anders. Brownie is nog geen echte boom in huis gewend (vorig jaar zaten we in de verbouwing en stond er slecht als ‘troost’ een piepklein boompje op het dressoir) en het is een reu, u weet wel, die bomen verkiest om er met de welbekende poot omhoog tegenaan te plassen. U begrijpt vast wel dat we dat liever niet in huis zien gebeuren. Er kan natuurlijk een zeiltje onder de boom gelegd worden in plaats van cadeautjes maar we zitten er niet op te wachten. Dus vind er een heus Kerstboomoverleg plaats. Iets kleiner en op een tafeltje is een optie. Ineens schiet mij te binnen dat er op zolder nog een kunstkerstboom ligt, compleet uitgevoerd met lampjes. Die was nog van mijn moeder, inmiddels al enige jaren overleden. Bij het leeghalen van haar huis is ook haar kerstboom bij ons op zolder beland.
Brownie en de dames Floortje en Frutsel met elkaar de drie musketeckels.
Ik zie manlief enigszins van kleur verschieten maar ik weet hem toch over te halen. Geldbesparing want zo’n grote boom kost best wel wat en geen geklooi om lampjes in de boom te krijgen. Uitvouwen, stekker in het stopcontact en klaar. En, niet onbelangrijk, volgens mij is ie best groot! Nou vooruit, hij wil toch wel even kijken of het wat is. Doos van zolder en boom uitgepakt. Hmm, toch kleiner dan verwacht maar wel makkelijk; alleen de stekker in het stopcontact en zie daar: De lampjes doen het nog. De Musketeckels (u miste ze vast al in het verhaal) bekijken en besnuffelen alles uitvoerig maar gelukkig tilt Brownie zijn pootje niet op. Tafeltje erbij, boom erop en hij lijkt wat groter. Manlief kijkt teleurgesteld maar ik hou vol: als ie straks versierd is wordt het echt wel mooi. Ik zoek de mooiste kerstversiering die ik heb uit en maak er wat moois van, ik ben best tevreden. Ik maak er nog wat mooi ingerichte kerstlantaarns bij, zet er van die leuke kleine kersthuisjes met bijpassende poppetjes onder en kerst mag van mij beginnen.
Brownie en de dames Floortje en Frutsel met elkaar de drie musketeckels.
Tevreden op de bank, zie ik de Musketeckels toch wel pogingen wagen om het tafeltje met boom te beklimmen. NEE…FOEI, nog eens FOEI en na enig opvoedkundig corrigeren blijft het bij op een afstandje kijken naar de boom zoals wij mensen ook doen. Brave teckels! Toch kan Brownie het niet laten: Nee, geen plasje maar als ik eens de kamer binnenkom ligt hij comfortabel languit op de teckelloungebank op iets te knagen. Zucht… een van de poppetjes onder de boom ligt tussen zijn voorpootjes en is inmiddels van het hoofd ontdaan. Dat vind ik tussen de hondenbotjes terug. Helaas niet meer te redden. Op mijn gemopper kijkt Brownie me verwonderd aan: wat nou, er staan er nog genoeg!
Brownie en de dames Floortje en Frutsel met elkaar de drie musketeckels.
Hopend dat er nog genoeg huisjes en poppetjes januari halen zitten we vergenoegd op de bank in de kerstsfeer, HeeerLIJK! Hmm, nou ja, manlief wat minder. Die is behoorlijk ongelukkig met de nepboom met zonder dennengeur (hij ruikt wel maar dan ietwat muf van al die tijd op zolder) en te klein, veel te klein. Ik beloof dat dat hij volgend jaar wel weer een echte mag.
Wij wensen iedereen prachtige feestdagen en een mooi en gezond 2018!
Lieve teckelgroet, Regina