Column van Regina en haar drie musketeckels,
Paracetateckeltjes
Regina en tecks
Teckels zijn je beste maatjes in voor- en tegenspoed. En als je ziek bent hebben ze volgens mij zelfs helende krachten. Laatst geveld door een flinke griep lag ik erbij als zo’n welbekend hoopje ellende onder een deken op de bank en zijn het mijn Musketeckels die niet van mijn zijde wijken en bij me op de bank liggen.
Frutsel heeft haar pootje rustend op m’n rug, buik of zij, is vooral zij het die mijn snotneus ‘uitbaggert’, mijn voorhoofd bet met een verkoelend natte tong en me liefdevolle likjes geeft. Terwijl het teckelkwijl van m’n gezicht afdruipt, ik dan bedenk wat er allemaal nog meer gewassen en gelikt wordt door een teckeltong voel ik me niet echt beter, integendeel het wekt slechts een nieuwe golf van misselijkheid op en zienderogen knap ik af! Maar vermoedelijk zal ze het zorgzaam en lief bedoelen.
Nadat ik zo ongeveer een half uur met Frutsel aan het worstelen ben geweest om onder haar verpleegkundige, zorgzaam bedoelde, lik-fetisj uit te komen heb ik haar eindelijk zover dat ze dan maar op m’n hoofd gaat liggen. Is ook niet helemaal fijn maar in ieder geval is het baggeren, betten en kusjes geven gestopt en blijft ze rustig liggen voor zolang als het duurt dan. Wel lekker warm op m’n hoofd, zo’n ‘teckelmuts’, dat dan weer wel!
Brownie, die altijd net iets later dan de andere twee door heeft wat er aan de hand is, staat opeens tegen de bank op en bestudeert even aandachtig mijn gezicht en ik krijg voorzichtig een teckelkusje. Blijkbaar komt hij vervolgens tot de conclusie dat ik voorlopig toch nergens heen ga, klimt bovenop me en gaat languit liggen. Ik ga uit van het positieve: Doet ‘ie vast om me lekker warm te houden.
Floortje daarentegen zit naast de bank waar ik op huis, speeltje in haar bek en met een bedenkelijke blik in haar ogen: “er moet toch ergens nog een werkende hand aan dit ‘kadaver’ zitten die mijn speelgoed kan gooien”! Het speeltje constant tegen mijn dichtstbijzijnde hand aanduwend en me bijna smekend aankijkend en laat ze af en toe een zielig piepje horen voor het geval ik de boodschap nog niet begrijp. Natuurlijk komt de boodschap luid en duidelijk over maar helaas voor haar zijn mijn lichaam en geest op dat moment niet in staat tot enige actie, zelfs niet tot het gooien van een stukje speelgoed.
Als ze bemerkt dat mijn arm het echt niet aankan vandaag geeft ze het uiteindelijk op en komt ook op de ‘berg’ teckels/vrouwtje erbij liggen.
Maar vanuit teckeloogpunt gezien kan het vermoedelijk ook anders gaan:
Er komt een kreunend en steunend soort van wit spook de kamer binnen in de badjas van vrouwtje en die ruikt als vrouwtje en spreekt als vrouwtje. Ach, het IS vrouwtje maar dan wel in een behoorlijk belabberde vorm…
Ja, ja, ze pakt een deken en kussens en installeert zich op de bank… Jongens, dit wordt een topdag! Lekker de hele dag bij haar liggen op of onder de deken. Onmiddellijk worden er lakens uitgedeeld (deken en kussens zijn er tenslotte al): Frutsel hou haar hoofd in bedwang en leid haar af met likkende liefdadigheid, Brownie… Hé Brownie, let op lekkere suftruffel, ga bovenop haar liggen, dan kan ze geen kant meer uit. En Floortjes zorg is dat de werp arm in ieder geval in vorm blijft… Oké, oké, een paar keer werpoefeningen is ook al goed! Met enige dwang dan…? Echt niet? Jammer, dan neemt ook Floortje maar een ‘Day off’. Dit is toch ook genieten zo lekker met z’n allen opeengepakt op de bank. Ziek? Zal ons teckels een zorg zijn als we maar op tijd onze maaltijden geserveerd krijgen, de rest is bijzaak…
Een zucht van genot slakend liggen mijn Musketeckels dicht bij me en doen we samen een kolossale tuk in een, voor mij dan, meest ongemakkelijke houding in de hoop dat ik weer snel opgeknapt ben. En waarom ik dan niet in bed blijf liggen? In de eerste plaats ben ik niet zo’n ‘in bed blijver’. Ook is de bank dichterbij de keuken voor de broodnodige kopjes thee en, zo af en toe, iets eetbaars. En zeg nou zelf, ondanks alle ongemakkelijkheid, gelik al dan niet gepaard gaand met veel kwijl en gedram om een of ander speeltje te gooien is fijn om een drietal paracetateckeltjes dicht in de buurt te hebben. Voel ik me automatisch al iets beter.
Tot de volgende keer,
Lieve teckelgroet,
Regina